Radosna twórczośc cz. 3

PaBia

Zosia w sumie masz rację Padam

O tym samym myślałam, tylko tak mi to dziwnie w efekcie końcowym wyszło. Jak na sam koniec będę robiła jak ja to mówię ,,korektę'' to jakoś to inaczej napisze Wesoly

Dokładnie to myślę, że należy ten fragmencik zmienić
,,Tylko potem się okazało, że on rzeczywiście przeżył ten upadek.''
na:
,,Tylko potem się okazało, że on rzeczywiście skoczył."
i jest gites-majonez Wesoly

)
Dziewczyny apeluję: przyczepiajcie się! Po to daje się jakiś tekst, żeby czytelnik komentował, oceniał itp. I choćby to przyczepianie było nie wiem jakie, to ja powinnam przemyśleć wasze sugestie i ewentualnie poprawić tekst! Bo ja to DLA WAS piszę głupole! Jezyk

I mnie Zosiu nie przepraszaj, bo całkiem słusznie się przyczepiasz Wesoly

Andzia naprawdę nie wiem, co mnie dopadło... Lol

No to-wola ludu- ogłaszam wszem i wobec, że piszę drugiego Pana Tadka xD

paglo90

No to ja Pana Adama. Bo stwierdzilam, że to o Bogdanie było totalnie nierealistyczne - a to czego nie cierpię w opowiadaniach, to egzaltowanie i brak realizmu w ludzkich zachowaniach

PaBia

Ja nie chcę zaśmiecać tematu tego oto, tylko słówko powiem takie, że:
opowiadanie moje pierwsze mianowicie ,,cena radości'' tytuł noszące zostanie napisane jeszcze raz, aby pokazać możliwości nowe autorki jego. Na razie w przygotowaniu ono jest, lecz opublikowane zostanie tu w roku następnym czyli 2009 w m-cu majem zwanym, kiedy to będzie autorka jego obchodzić działalności tutaj swojej 2-lecie. I nie powiem więcej nic na temat ciekawy jakże ten, tylko czekać wam każe, abyście się doczekać nie mogły.
Jak zrozumiał ktoś coś z wypowiedzi tej mojej powyższej to gratulacje składam specjalne
xD

andzia

<jupi> pewnie ze zrozumial, czekam, czekam z niecierpliwoscia, jednak jak do tej pory to drugie opowiadani bylo dla mnie najlepsze :*

PaBia

Ha, bo ono BYŁO NAJLEPSZE Wesoly

Ale praktycznie też dużo tam jest do poprawki, jak ostatnio stwierdziłam, bo je czytałam. Możliwe, że też napisze je w drugiej wersji Wesoly

gwiazda0

Zosia pisz pisz tego pana Adama Wesoly

z chęcią przeczytam..i paulina jak napiszesz Pana Tadka, to to będzie lekura Wesoly

ja wam to mówię. Wesoly

a teraz pozwolicie,że teraz ja dam opowiadanko Wesoly

napadło mnie jak oglądałam reklamę w której gra ten aktor co gra Adama <hahaha> :

- cześć Adam - przywitała się Zosia wchodząc do pokoju lekarskiego w którym siedział Adam i czekał na Edytę - ale ziimno...
-a gdzie Edyta?
-nie wiem. Stefan mnie poprosił abym przyszła za nią na dyżur.
Adam bez słowa wyszedł z pokoju lekarskiego i skierował się do gabietu Stefana
-ja też sie ciesze,że Ciebie widzę - mruknęła Zosia i weszła do szatni

- możemy porozmawiać?
-tak. pan - zwrócił się do audytora - juz wychodzi
Gdy pan w granatowym garniturze wyszedł odezwał się Adam:
-dlaczego Edyta nie przyszła na dyzur?
-zadzwoniła do mnie rano i powiedziała,ze się przeziębiła...
-aha. a ja mogę wziąść wolne?
-coooo? - jękną Stefan - tylko nie ty. najlepszy anastazjolog jest przeziębiony, a najlepszy internista chce isć na wolne?>
-wiedziałem że się zgodzisz. dzięki....

półgodziny później:
w mieszkaniu chorej lekarki zabrzmiał dzwonek do drzwi. owinięta kocem i z chusteczkami w ręku poszła otworzyć.
-o...cześć Adam - przywitała się zachrypniętym głosem
-no cześć...widzę,że cię kompletnie rozwaliło. ale nie martw się! Doktor Pawica jest zawsze przygotowany. mam tutaj Actimela ( Wesoly

) lekarstwa i zakupy. zrobię coś ciepłego do jedzenia. i nie przyjmuje odmowy - wszedł do środka - ja gotuję ty się kurujesz. nie wytrzymam dyżurów bez ciebie.
- kochany jesteś, wiesz?
-wiem wiem...
kichnęła
-nazdrowie
-ale teraz idź się połóż.
pokręciła głową.
- nie. będę upierdliwym pacjentem. nie zgadzam się.
- jak nie to nie.
poszedł do kuchni a za nim wlokła swe zwłoki edyta. połozył zakupy na szafce i podszedł do niej
-czy pani Edyta pójdzie się położyć?
-nie panie doktorze. nie pójdę.
wziął ją na ręce
-eeeeej....- zakaszlała
- no już cicho..e...a gdzie masz sypialnię?
-nie powiem ci...
-nie musisz. już widzę...
położył ją na łóżku.
-dziękuję - powiedziała i zasnęła.
- nie ma sprawy. - szepną i pocałował ję delikatnie w czoło...

KONIEC Wesoly

glina417

PaBia, rozmowa Edyty z tą nastolatką - normalnie genialne, wnioski mi aż o czymś przypomniały... generalnie super :*

Gwiazda proponuje nakręcić nową wersję reklamy na podstawie Twojego opowiadanka Jezyk

Ag@

Gwiazda ty to masz pomysły Lol

super! :*

joan0205 · Gość

Gwiazdka, apetyt wzrasta w miarę jedzenia Mruga

Już nie mogę się doczekać kolejnego opowiadania. Super!

PaBia

Gwiazdka super! Ja też chcę 2 wersję tej reklamy! Wzrost sprzedaży Actimelów gwarantowany Wesoly

pieluszek

<hahaha> Zosia zmieniłaś mi żonę całkowicie <hahaha>
a Twoje opowiadania są niezłe Wesoly

i jeszcze jak jeden raz przeczytam opowiadanie o E&A to się tak samo przenoszę jak Paulina Wesoly

Andzia, PaBia - ślicznie ;* Paulinka się troszkę postarała i trochę dłuższe dała Wesoly

wkońcu

czekam na CD Wesoly

no i wierszyk tez cudny...

i zaraz idę do sklepu po Actimela xD

gwiazda0

hehe xD dzięki Wesoly

oj mam te pomysły..i jeszcze jeden w głowie Wesoly

jak mi się uda wytworzyć opowiadanie to wrzucę Mruga

a dziewczynki...czekam ;*

oalka

(Hm.Żeby nie było,nie bawie się w pisarke xD
Tylko się nie śmiejcie,bo ani się nie rymuje,ani nic,
ale może okaże się,że komuś się spodoba.
Tak mnie coś naszło i napisałam coś takiego...)

Najpierw gdzieś w głowie,w marzeniach..rzeczy całkiem odległe.
Potem..bliska planowana przyszłość.
Pragniemy.. tak bardzo,bardzo,z całego serca.
Niecierpliwie czekamy na ten moment,na ten dzień.
Zachłystujemy się tym pięknem,tą radością z oczekiwania.

A potem jest.Dzieje się.Tu i teraz.Spełnia.
Patrzymy wielkimi od zachwytu oczami i z uśmiechem na twarzy.
Dokładnie obserwujemy,zapamiętujemy.
Zachwycamy się każdym słowem,każdym gestem.
Jesteśmy tacy szczęśliwi.

I koniec.Nieubłagalny czas tak szybko mija.Minął.
Marzenie się spełniło.

A potem...?

Trzeba wracać.Wracać do naszej rzeczywistości,
do życia codziennego,życia każdego z nas.
Trzeba się pożegnać..ze łzami w oczach
i ściśniętym gardłem od nadchodzącego płaczu.

Ale .. znowu żyć marzeniami.
I wracać pamięcią do tych wspaniałych momentów,
chwil razem spędzonych.
Patrząc na fotografie,zamknąć oczy
i odtworzyć ten obraz na nowo.
Wtedy na samą myśl,na samo wspomnienie
od razu pojawia się uśmiech na twarzy.

Tak cudownie jest spełniać marzenia,
pragnąć rzeczy,które mogą stać się realne,
których możemy dotknąć,które możemy przeżyć.

A co teraz..?

Tak.W głowie,w marzeniach znów coś jest,
coś kolejnego do spełnienia...

(natchniona poprzednim weekendem.. Ah.. ;* )

glina417

mi sie bardzo podoba Wesoly

zwłaszcza jak sobie przypomnie kilka takich fajnych chwil z własnego życia Wesoly

Nusia714

Oalka śliczneeee !! Cudowne i w ogóle baaardzo mi sie podoba Wesoly