Radosna twórczośc cz. 3

Mada · Gość

Karolina ale już skończyłam ją czytać. DWA razy ją przeczytałam i jest genialna! Czekam na cz.2
PaBia... dziękuję :*** To jest super! Lol

andzia

Madziu, zebys sie nie zanudziła czytajac Edypa

Wacuś ścisnął jeszcze mocniej. Nie przejmował się, że za jego plecami stoi drugi policjant i trzyma go na muszce.
Wacuś jednak nie odpuszczał. Ściskał jeszcze mocniej. Nie obchodziło go że po twarzy dziewczyny spływają łzy. Po chwili rozległ się strzał. Mężczyzna upadł, a Dagmara poczuła zwalnianie uścisku na swym barku. Upadła na kolana, płakała.
- Musi Cię lekarz zobaczyć. Zaraz tu będzie karetka. - szybko zareagował Kuba.
Po chwili do dziewczyny zbliżył się lekarz z pogotowia.
- nie! Nie, tylko dr Edyta! Tylko ona!
- Dagmara, ale ona jest daleko stąd. Daj się chociaż zabrać na prześwietlenie -znów kom Gąsior
- Nie! Tylko ona może!
Komisarz nie wiedząc co ma robić z bezsilnością i złością na twarzy popatrzył na lekarza. Ten tylko wzruszył ramionami, ze co on może zdziałać. Po dobrych 10 min jednemu z sanitariuszy udało się dotrzeć do dziewczyny.
- to co dasz sobie chociaz założyć usztywnienie?
- ale to boli.
- jak założymy szynę i zabandażujemy będzie lepiej.
Tym czasem w Leśnej Górze Ula pomału zaczęła dochodzić do siebie.
- Cześć - Edyta widząc otwierające się oczy dziewczyny.
- Ola, co z Ola?
- o siostrę i córeczkę się nie martw, są u mnie.
- pamiętasz coś?
- on, on wrocil. Zabiłam go. Boje się.
- cii, nie zabiłaś go.
- to co ze mną będzie?
- Na razie to musisz wyzdrowieć. Krucho z tobą było.
- wiem, widziałam wszystko z góry. Wtedy jak wróciłam. Powiedziałaś do mnie, nie pozwolę Ci tak szybko odejść. I dwa razy prądem mnie potraktowałaś.
- teraz odpoczywaj.
- dziękuję, to już czwarty raz jak mi Pani pomogła.
Dagmara po długich pertraktacjach pozwoliła zawieść się do szpitala. Tam siedziała z Kubą i czekała na RTG. Ramię coraz bardziej doskwierało, ale starała się nie pokazywać tego po sobie. Chciała jak najszybciej zobaczyć z kuzynkami. Weszła do gabinetu. Pracownik, który miał zrobić zdjęcie poprosił, aby chwilę zaczekała, bo się system zawiesił. Wykorzystując zamieszanie, tylnymi drzwiami od przebieralni wymknęła się z pod opieki Kuby. Ruszyła w stronę wyjścia ze szpitala. Była już na parkingu. Wydawało się jej ze jest wolna jak ptak.

gwiazda0

oooo......Andzia nie ma to jak miły początek dnia ;*
ślicznieeeee!! czekam na CD Wesoly

Mada · Gość

Ja już Edypa przeczytałam (streszczenie) a teraz jestem na przerabianiu jego.
Andziu no DZIĘKUJĘ :* Świetne!!!
Gąsior Lol

Znam jedną Panią Gąsior...

Dominika

anita calkiem fajne. czekam na c.d

glina417

o super, ja się mialam zająć książką na psychologie, a siedze nad tym Jezyk

PaBia

Andzia jak zawsze super Wesoly

Tak 3maj

Ja nie wiem kiedy, może jutro może pojutrze, bo na razie mam kupę roboty z tym pierwszym opowiadaniem Lol

paglo90

- Jestem PADNIĘTY...
Adam wszedł do pokoju lekarskiego i chciał rzucić się na kanapę, jednak zatrzymał się w bezruchu, po czym odwrócił się na pięcie otworzywszy szeroko oczy.
- Edyta?! Co ty tu robisz? - zwrócił się do lekarki, która, jeszcze "w cywilu", siedziała przy biurku. - Wracasz sobie po czterech miesiącach zza oceanu i nic nie mówisz?
Podszedł i uściskał ją mocno. Uśmiechnęła się delikatnie.
- Nie planowałam wracać tak wcześnie.
- Stało się coś?
Edyta spuściła głowę, i przez dłuższy czas nie odzywała się. W końcu powiedziała cicho:
- Stany są nie dla mnie, a Bogdan nie chce wracać do Polski. Od kilku miesięcy przekonywał mnie, że nie powinniśmy być razem, że on jest chory i potrzebuje niezależności. To oczywiście bzdura, bo w końcu będzie potrzebował opieki... ale nie mogę przecież być z nim na siłę. On może się tam leczyć lepiej, niż u nas, poza tym jego rodzice tam mieszkają... no i przede wszystkim... to chyba nie było to. Rozstaliśmy się.
- Wszystko jakoś się ułoży - powiedział, przytulając ją ponownie - zobaczysz. Piękna, mądra, młoda... - wyliczał na palcach. - No a co, stara? Nie żartuj, hot firti fajf* z ciebie... - dodał, kiedy Edyta prychnęła rozbawiona. Oboje się roześmiali.
- Tego kwiata jest pół świata, dziecinko. A najładniejszy tu - zażartował, stanąwszy w pozie a'la Herkules. Edyta uśmiechnęła się szeroko, wstała i skierowała się do przebieralni, rzuciwszy po drodze:
- Oj Adam, Adam... żebyś się tylko w sobie nie zakochał!
"W sobie?" - pomyślał. - "Chyba żartujesz. Już kogoś kocham".

*35

P.S. Wiem, że trochę za słodka końcówka. Ale trudno xD I sorry że takie krótkie, geografia wzywa

gwiazda0

aha. już kapuję. najlepszym lekarstwen na chorobę są piosenki p.Olgi i Zosi opowiadanka Wesoly

SUPER!

paglo90

Ulka mówi:

Jak mi miło Mruga

:*

Ulka dziękuje! xD

Dominika

zosia swietne! cudne zakonczenie:*

joan0205 · Gość

Zosia, super! W ogóle genialna i wcale nie za słodka końcówka Jezyk

Mada · Gość

Zosia na Boga zostaw tą geografie, zostaw tą Anglię ty bądź pisarką!!! Czekam na CD! Mam nadzieję że szybko...

Karolina18 · Gość

Hahahaha

Magda ma rację Wesoly

Rzucaj w cholerę geografie, angielski , wos i wsyztsko i zostań pisarką! Wesoly

paglo90

<kłania się w pas>

Ulka dziękuje!!! :*

Tata mi to samo powiedział jak zobaczył moje opowiadanie "Z pamiętnika Elfa" 6 lat temu <hahaha> ale to było dawno i nieprawda Cool

a ja jak je czytałam to płakałam na przemian ze śmiechu jak i z zażenowania <hahaha>

Jako że jestem spłukana, proponuję prezenty w postaci tekstowej. Ktoś chętny? xD

Nie, no żart. Dziękuję bardzo za komplementy :*

I wracam do geografii...