Poznań XI Staromiejskie Koncerty Jazzowe i Kameralne-23.8.08

Dominika

świetna relacja. widze ze sie niezle bawilyscie. Buziaki

martus1000

Szczególnie w kinie jak nas z sali wywalili <hahaha> a Magda bała się chusteczek <hahaha> nie mówiąc o głośniku w tel jak ktoś krzyknął <hahaha>

Mada · Gość

Ej... szpadaj. Bo kto normalny wkłada czyste chusteczki do popcornu? Marta. Lol

A o głośniku nie pamiętam

martus1000

Głośniku w tel nie pamiętasz...? Jezyk

Mada · Gość

No nie pamiętam... Powiedz mi na gadu jak to było Wesoly

Ja to pamiętam jak z Karolą gadałam i coś się stało... ekhm. Ale CII Wesoly

Magda

Ale wam fajnie w tym Poznaniu bylo!! Szkoda ze mnie tam nie moglo byc....

andzia

oj masz czego zalowac, choc skladalysmy Ci propozycje nie dorzucenia. tak bylo cudnie, Łosie dziekuje:* i mam nadzieje ze wkrotce spotakmy sie w stolicy na sztuce...

Renata Król

Świetna relacja Karolina:D!!!

andzia

To teraz czas na moją i Karoli relację:

Nasza przygoda z wyjazdem do Poznania zaczęła się na tydzień przed koncertem. Karola zadzwoniła do mnie z pytaniem, czy jedziemy. Byłam trochę niezdecydowana, bo w tym samym czasie miałyśmy zlot forum „W 11” i „Detektywów” w Krakowie, ale skoro byłyśmy juz w Krakowie, to dlaczego mamy nie jechać do Poznania, by spełnić nasze kolejne marzenie…? Decyzja zapadła. Jedziemy!!!.
Czwartek: Do Krakowa przyjechałam rano, bo miałam kilka spraw do załatwienia. O 14 z minutami spotkałam się z Karolą i odebrałyśmy jeszcze koleżankę z drugiego forum. Po małych perypetiach z noclegiem, poszłyśmy do miasta po bilety do Poznania. Postanowiłyśmy, że jedziemy w sobotę (uwaga!!!) o 5:53, żeby dojechać na spokojnie i być na czas.
Sobota: Pobudka o 4:10, o 5:15 miałyśmy MPK na dworzec PKP w Krakowie. Dotarłyśmy w egipskich ciemnościach na dworzec (bo w Krakowie o 5 gaszą oświetlenie uliczne...). Pociąg stał już na peronie. Zajęłyśmy miejsca i ruszyłyśmy w naszą długą podróż do Poznania. Około godziny 14 dotarłyśmy na miejsce. Pierwsze co, to zakupiłyśmy mapę, co by się nie zgubić. W drodze do schroniska spotkałyśmy bardzo miłą panią, która pracowała na AR w Poznaniu i pogadałyśmy z nią chwilkę. Poczym wsiadłyśmy w tramwaj i udałyśmy się do schroniska. W schronisku miły pan oznajmił nam, że możemy zameldować się dopiero o godzinie 17, jedyne co możemy teraz zrobić to zostawić bagaże. W związku z tym postanowiłyśmy udać się na stare miasto. Dotarłyśmy do rynku, patrzymy, jest scena, przez chwilę zastanawiałyśmy się, czy będzie próba czy już była. Po zakupieniu przeze mnie pocztówek z Poznania (bo tatuś coś chciał, żeby mu przywieść do domu) zaczęły się poszukiwania jakiegoś McDonald’a czy KFC, ale nic z tych rzeczy na rynku nie było. Wobec czego poszłyśmy do jakiejś knajpy (jak się potem okazało, do tej samej, gdzie przed koncertem piłyśmy herbatę z reszta ekipy) na tortille i burgera. O 16:45 wróciłyśmy do schroniska. (nie obyło się bez małych kłopotów ze znalezieniem ulicy Solnej, ale udało się).Załatwiłyśmy wszelkie formalności i poszłyśmy do pokoju. Doprowadziłyśmy się do stanu używalności i około 18:30 udałyśmy się na długo wyczekiwany koncert. Udało się! Dotarłyśmy na rynek. Po drodze Karola rozmawiała z Martą . Tuż przed rynkiem, wpadłyśmy na Martę, Madzię, Karolinę i Zosię. Marsz na rynek, śmiechy, przywitanie, zgarnięcie Pauliny, herbata i plotki. W końcu nadeszła ta niezapomniana chwila... Zajęłyśmy strategiczne miejsce na wprost sceny. Na chwilę przed koncertem pojawiła się p.Olga z autografem i płytką dla Karoliny. I nadszedł długo wyczekiwany moment, na scenie pojawiła się p.Olga. W tym momencie Karoli zadzwonił telefon, okazało się, że to Monika, która chciała posłuchać koncertu. I zaczęło się… P.Olga zaczęła śpiewać, ale jakże cudownie. Niesamowity głos, piosenki w przepięknych aranżacjach, piosenki z duszą. Nieubłaganie koncert dobiegł końca. Tuż po przebiłyśmy się przez tłum, aby dojść do p.Olgi. Udało się!. Czekając na Nią, robiłyśmy sobie zdjęcia z jej zespołem. Poczym podeszła do nas p.Olga i zapytała to gdzie idziemy. Ze względu na to, że nie miała zbyt dużo czasu poszliśmy do pobliskiej restauracji.
Były grafy, zdjęcia. Niestety nadeszła chwila rozstania. P.Olga nas wycałowała i wyściskała na pożegnanie i powiedziała żebyśmy uważały na siebie... Na koniec pożegnałyśmy się z dziewczynami. Po 23 dotarłyśmy do schroniska. Jeszcze do 1 w nocy dyskutowałyśmy o wrażeniach z koncertu. W niedzielę pobudka o 8, zebrałyśmy się i udałyśmy się na dworzec. Czekały nas długie godziny w pociągu. Rozstałyśmy się w Krakowie Smutny

, ja jechałam dalej , a Karola wysiadła i udała się na busa do siebie. I tak zakończyła się nasza wspólna wyprawa.
BYŁO CUDNIE, DZIEKUJĘ WSZYSTKIM!!!!!!!!!!!!

specjal;ne podziekowania dla Karoli, ktora nasza relacje uszlachetnila :*

Dominika

Świetna relacja. Szkoda, że mnie tam nie było ;(

Motylek

Karola, Anita SUPER!! Wesoly

Nusia714

Super relacja! Mruga

też żałuje, że nie mogłam być...

Mada · Gość

A nikt nie napisał jak ja ładnie Monice do telefonu śpiewałam Jezyk

<foch.>

Motylek

WŁAŚNIE!!!!

glina417

Anita, Karola super Wesoly

nie zapominaj że jescze o północy przez tel ze mną rozmawiałaś /skulona pod kołdrą siedziałam żeby mnie słychać nie było bo u mnie wszyscy w domu spali/, najlepsze że ja byłam do końca przekonana że Monika była też na tym koncercie i to ją słyszałam przez tel jak rozmawiałyśmy...